Biri daha öldü salası okunuyor,

Azrail’ in anı anına kayıt altına alınmış ajandasında az önce bir sıra daha yukarı çıktık anlayacağınız,

Bir uyarı mesajı geldi yine ileri teknoloji gözlüğüne kırmızı yanıp sönüyor,

Açıldı hemen geç olması gibi bir durum söz konusu değil;

3D resmi ile birlikte adı, soyadı, yaşı, nereli olduğu, nerede olduğunun koordinatları, salisesi salisesine zamanı ile ölüm şekli;

Yakışıklı mı güzel mi; ne olursa olsun, kim olursa olsun, yaşı kaç olursa olsun, nerede saklanırsa saklansın…

Hiç kaçar yolu yok yani!

Sıra kimde peki şimdi;

Belki bende,

Belki sende,

Beki annemizde,

Belki babamızda,

Belki kardeşimizde,

Belki sevdiğimizde,

Belki az önce telefonda konuştuğumuz kişide,

Belki az önce kavga edip kalbini kırdığımız kişide,

Belki arayacaktık ama sonraya ertelediğimiz kişide,

Belki bir şeyler söyleyecektik ama daha sonraya ertelediğimiz kişide,

“Belki”si yok anlayalım;

Sıra her an herkeste…

Herkesin yaşamaya hakkı var,

Nihayetinde kara toprağa yatıyoruz o ki;

Kimin ne haddine düşmüş başkasının yaşam hevesini elinden almak!

Bu yazı http://www.omurokur.com/2013/04/hayata-niye-zehir-katiyoruz/ adresinde yayınlanmıştır.