Babam;  daha memedeyken ayrı düşmüş annesinden.

Hiç görmemiş.

Annesini tanıyanlara hep sorar “annem kime benziyordu diye”.

Fotoğrafını yıllardır arayıp durur… “bir kerecik yüzünü görebilsem diye” ama 50’li yıllardı o dönemler, bulamadı.

Her köye yolu düştüğünde mezarına gider o hiç tanıyamadığı annesinin; mezarının üzerindeki otları temizler, Fatiha okur. Tahmin dahi edemiyorum o içindeki annesine olan özleminin derecesini.

Kardeşim 3 yaşında idi ben ise 8 yaşındaydım; kardeşimi, Allah melek diye yanına aldığında. Babam, annem, ben her fırsatta mezarına gideriz. Eğer ot bürümüşse otlarını temizleriz mezarının. Fatiha okuruz.

Onunla oynayamadığım oyunların acısı hala içimdedir. Mezarına yalnız gittiğimde konuşurum Onur’la. Gözlerimden yaşlar süzülür 26 sene geçmesine rağmen üzerinden hala!

Dedem benden dede lafını duyamadan göçtü gitti bu dünyadan ben 12 yaşındaydım. Biraz yabaniydim o zamanlar.

Anneannem Ömür diyemezdi de omrum derdi bana. Ben askerdeyken vefat ettiğini öğendim.

Dayım soğuktu moğuktu ama siyasi konularda kendisinden az nasiplenmedim. Yaşam konusunda az nasihatler vermedi bana. Kendi geçmişinden, hatalarından az bahsetmedi. Kardeşim vefat ettiğinde, annemin ve babamın yürekleri zaten acı ile dağlanmışken yanımda bana destek çıkan kişi dayımdı.

Ben, annem, teyzelerim ziyaret ederiz mezarlarını.

Kayınpederim tam “borçlarımı sıfırladım, artık kendime kazanacağım” derken hayalleri ile Hak, rahmetine kavuşturdu! Eşimle memlekete gittiğimizde ben, eşim,  kayınvalidem, baldızlar ziyaret ederiz mezarını. Eğer ot bürümüşse otlarını temizleriz mezarının. Fatiha okuruz.

…

Ya bizlerden sonra? O’nları kim hatırlayacak da onların ruhuna kim Fatiha okuyacak?

Ya biz; ya bizi hatırlayan kimse kalmayınca kim bize Fatiha okuyacak?

Mezarlıklarda; “burada birisi yatıyor dedirten, toprak yığınından başka ne bir mezar taşı ne de başka bir şeyi olan, kim olduğu belirsiz mezarlar ile karşılaştım. Yok muydu acaba yakınları? Vardı da acaba kimse orada yattığını mı bilmiyordu? Kendimi koydum orada yatanın ruhu yerine; bir ruh kendisine hediye edilmeyen bir Fatiha sevabı olmadığında kendisini rahatsız, hiç kimsesiz hissetmez miydi?

…

İşte bu düşünceler arasında böyle bir site yapmak geldi aklıma.

Bu sitenin amacı;

Merhum ya da merhumenin; fotoğrafı, kendisini iyi tanıtan varsa videosu, adı soyadı, doğum tarihi, doğum yeri, ölüm yeri, ölüm tarihi, ölüm nedeni, defnedildiği yer (il, ilçe, köy, mezarın yeri [mümkünse GPS koordinatı]) bilgileri ile birlikte yayınlanarak sanal bir mezarlık arşivi oluşturulması amaçlanmıştır.

Bu sayede;

Merhum ya da merhume, kendisini tanımış ama aradan geçen zamanla birlikte neredeyse kendisini unutmuş sevdiklerinin, yakınlarının hafızalarında yeniden canlandırılacaktır.

Merhum ya da merhume, kendisini hiç tanıyamamış torunlarının, yeğenlerinin kendilerini bir nebzede olsa tanımaları sağlanarak akraba bağlarının kopmasının önüne geçilecektir.

Zaman içerisinde kime ait olduğu belli olmayan meçhul mezar kavramı ortadan kaldırılacaktır.

En önemlisi de her ruha, kendilerini hatırlayarak, tanıyarak artan sayıda gönüllerden okunan Fatihalardan kazanılan sevaplar armağan edilecektir.